Hari ni saya tengah kumpul2 kan cerita dan ingat2kan balik cerita sepanjang arwah izz kat hospital..
Sekarang ni cuma tgu gambar2 je... Sbb gambar banyak kat fon lama.. Ingat kan dah transfer ke pc tp rupanya belum...
Selain gambar sy juga tgh kumpul kekuatan untuk mengimbas kembali kenangan bersama dia...
Huh... sy ingat sy kuat tp sebenarnya sy tak kuat pun... Bila teringat dia air mata sy pasti akan bergenang..
Sy tak boleh mula menangis sbb bukan senang nk berhenti nanti...
Sy juga tak boleh tgk budak yg seusia arwah.. Sedih sgt... sy bayangkan kalau dia ada mesti dah dah pandai ni..dah mcm ni... iisshh,...
Saya xboleh la bila org tanye anak bape org? sy terus terdiam dulu baru leh jawab... soalan tu saya rasa soalan yg paling susah nk dijawab... tapi sy jawab jela dengan tenang... lepas tu dlm hati ni tuhan je yg tau...
Lagi2 waktu raya ni ramai jumpa sedara mara yg lama xjumpa.. mmg soalan tu la yg selalu diajukan...
Walau apa pun, semua dah ditakdirkan.. sy mmg redha dengan semua ni cuma hati dah perasaan ni yg sering x menentu... sy sentiasa cuma ceriakan hidup sy dengan apa yg saya ada sekarang..
Sy harap tuhan akan sentiasa memberi sy rezeki, tak kirala dari segi apa pun... Dulu sebelum mengandungkan arwah sy selalu doa biar dimurahkan rezeki dan Allah beri sy rezeki anak... Sy suka sgt bila tau sy mengandung... Sbb anak juga merupakan rezeki kan... Dh bila tuhan dh amik balik rezeki yg dia berikan dulu,hati jahat ni berkata adakah rezeki aku terhenti sampai di sini..
Tapi sebenarnya tak pun... rezeki sentiasa ada... dan sy akan sentiasa berdoa yg tuhan akan berikan sy rezeki lebih lagi...
Tiada ulasan:
Catat Ulasan